Ik heb zóveel geschilderd het afgelopen jaar! Het is er zelfs bij ingeschoten om de website bij te werken. Ik kreeg grote en kleine opdrachten! Verschillende portretten! Scania vrachtwagens, plus ‘de baas’ op doek als een kado van alle chauffeurs aan hun directeur. Een ander baasje zag haar hondje graag geschilderd als herinnering dat ze hem uit het asiel had gered. Verder ben ik langere tijd bezig geweest met een stilleven met vaasjes en granaatappel waarvan we zelf de compositie en foto’s hebben gemaakt.

Net voor de vakantie kreeg ik een grote opdracht! Dit was een muurschildering in bloembinderij ‘de Watermolen’ in Meerkerk, in eigen dorp! Dat was een hele uitdaging en een erg leuke ervaring! Lees hierover meer in mijn andere nieuwsbericht

Nieuwe cursus

Het hele afgelopen jaar heb ik geen lessen gevolgd, dat vind ik een gemis. Je mist je mede cursisten waar je gezellig een avond in de week mee zit te werken, kan overleggen en je feedback kunnen geven. Dit veranderde toen ik in de vakantie een online cursus ben gaan volgen. Een nieuwe leermeester(es) En zij leert me ‘los en luchtig’ schilderen. Ze maakt zelf prachtige losse sprankelende portretten en dat wil ik zó graag leren. Voor mij als superrealist valt dat vooralsnog niet mee, en worstel me door portretten heen. De opdracht is het portret in donker en lichte vlakken op te zetten met een best grote kattentong penseel en niet te zuinig te zijn met verf.

Vervolgens de vlakken in elkaar werken met een speciaal zachte penseel, hier en daar nog een detail aanbrengen.. en vooral ‘op tijd’ stoppen. In mijn ogen is het dan nog lang niet af, en het gevolg is dat ik veel te lang doorwerk en in elkaar poets, zodat het toch weer heel herkenbaar en niet te raden super werkelijkheid is. Maar ik ga vrolijk door met oefenen. Dat is niet zo’n ramp hoor, want ik heb genoeg ‘portretten’ die geschilderd willen worden, waaronder een allerliefst nieuw kleinkind! Al twee keer geschilderd en nog geen twee maanden oud. Zeg nou zelf, is het geen schatje? De vader heb ik ook ‘ter kwast’ genomen.. en ik ontdekte dat de baby het neusje van z’n vader heeft?

Verder schilderde ik een van m’n dochters en enige kleindochter. Dat je zo kan genieten van schilderen! Ik wist het niet!

Ik zou zeggen, bekijk ze eens in de galerie, geniet er van, en overweeg of het een idee is om een portret (of iets anders) door mij te laten schilderen. Ik doe het met plezier, stuur me gerust een berichtje voor info!

Maandag, schilderdag!

Nog leuk om te vertellen: vanaf deze week heb ik mijn oude schildervrienden weer ontmoet, we komen namelijk weer elke week bij elkaar in een gehuurd zaaltje (met goed licht). Zonder docent weliswaar, maar doen een rondje aan het eind van de avond en geven elkaar er van langs met goeie opbouwende kritiek, commentaar en complimentjes natuurlijk! Zo haal ik m’n hart weer op en is het met dat gemis ook weer goed gekomen?

Dit was het weer voor even.. groetjes en tot horens maar weer!

RIENEKE

Dat was wel even ‘schrikken’ en nadenken, toen ik de vraag, een week of wat voor de vakantie kreeg van de Watermolen, of ik een muurschildering wilde maken! Ik zit altijd fijn thuis in m’n eentje in m’n atelier, waar ik vrolijk wegdroom achter m’n ezel op m’n draaikrukje, met alle verf en kwasten en olie en terpentine bij de hand, waar niemand op mijn vingers kijkt of er wat over roept tot het fijn helemaal af is en ik tevreden ben, en het dan durf te laten zien! Oef! Wat zou er allemaal bij komen kijken (letterlijk en figuurlijk) als ik op lokatie ga schilderen en ook nog eens op de muur in plaats van een doek of paneel? Wat is het voor ondergrond en wat is zijn kleur? Kan er olie verf overheen? En had Tonny al een idee over ‘de bloem’ die erop moest komen? Ja, groot en kleurig en zwierig… en ze had ook al een ‘plaatje’, en het mocht er zó op komen. Denk daar maar eens over na!

Na een paar dagen wikken en wegen besloot ik de opdracht aan te nemen en aan de slag te gaan. Op een woensdagmorgen stapte ik over de drempel bij de winkel met een keukentrap een rolkoffer vol met verf en kwasten, nog grotere kwasten, voorbeelden en een projector en potloden en gummen. En zo ben ik begonnen aan de klus. Ik kreeg alle tijd, hoewel, het zou fijn zijn als het voor de vakantie klaar zou zijn, want de vloer moest ook nog een verfbeurt voor die tijd, en dan kon in de vakantie alles goed uitharden…

Ik ging nu dus echt ‘naar mn werk’. En ben er verschillende dagen en zo’n drie weken mee zoet geweest. De meeste tijd stond ik dan op mijn keukentrap met plateautje bovenaan waar alles bij de hand lag zoals kwasten en verfpalet en olie en terpentine. Begonnen in grijstinten en daarna de echte kleuren. Het was een genot met deze vrolijke kleuren te werken! Oxiderood en okergeel, en de wollige witte pluimen die er bovenuit moesten zwieren. Die pluimen hadden nog veel erger gekund! (Zoals op de foto’s te zien is, die ik steeds maakte van de Moby Dick, die ik gekregen had van Tonny om te zien hoe hij nou werkelijk ontvouwde en verkleurde als hij uitgebloeid en gedroogd was. Een boeiend proces!

En wat was het gezellig om ‘op lokatie’ te werken! Met elkaar koffie drinken, en een superleuk team waar ik alleen maar lovende woorden van gekregen heb over mijn vorderingen op de muur. Dat is echt voor herhaling vatbaar kan ik je verzekeren. En ook van de klanten die om de hoek keken kreeg ik al zulke leuke reacties! Een beetje spierpijn in de kuiten van dat keukentrapje was het allemaal waard om ‘de bloem’ er zo op te krijgen! Het resultaat mag er zijn! Zeker nu, na de vakantie, alles fraai is ingericht en omringd door echte bloemen! Je gaat er voor je plezier een kijkje nemen. Vergeet dan dus niet de Moby Dick in levende lijve te bekijken en vooral te genieten van al het moois wat daar is!

Onlangs heb ik mijn grootste schilderij tot nu toe gemaakt. Met de afmeting van 140cm x 100cm, wat het een hele uitdaging was om die te beschilderen. Ik had van Lien Barten de opdracht gekregen om een groot koeienschilderij van hun eigen koeien te maken voor in de landwinkel. De koeien liepen met hun kalfjes in de wei naast de vleesboerderij aan de Bordenweg. Dus ik toog, met camera gewapend, die wei in om zelf foto’s te maken, zodat ik zeker wist dat ik mooie plaatjes had. Uit een serie van wel honderd foto’s heb ik de drie kalfjes gekozen om die te schilderen. Lien was daar tevreden over dus ik kon van start! Nadat ik het grote doek in huis had en verschillende schetsen gemaakt had kwamen de kalfjes levensgroot op het schilderij, althans de contouren.

Het is van belang dat ze er goed opstaan anders blijf je later eindeloos corrigeren om de verhoudingen kloppend te krijgen. Toen dat eenmaal was gelukt, kon ik overgaan tot het schilderen van de onderlaag in gebrande sienna.

Daarna laag over laag zodat ze uitgroeiden tot de kalfjes van de foto met hun bonte kleuren en oormerken en zelfs snorharen ontdekte ik. (Ik blijf van de details) Na ruim 40 uren van schilderen en verfijnen was tenslotte het schilderij half November klaar.

Op een woensdagmorgen ben ik het schilderij weg wezen brengen in de landwinkel van de Vleesboerderij. Lien was aanwezig, zo kon ik hem overhandigen en werden er foto’s gemaakt. Voor mij een bijzonder moment, want je bent maanden bezig met zo’n schilderij en vergroeit er als het ware een beetje mee. En dan na zoveel uren werken geef je het schilderij (letterlijk) uit handen en kan het ‘aan de wereld’ (de Alblasserwaard) getoond worden. Dat is best een beetje spannend. Maar gelukkig werd het enthousiast ontvangen.

Er zijn foto’s gemaakt van de overhandiging en ook op de site van het Kontakt en in de krant stond een foto. Momenteel hangt het schilderij in de landwinkel bij vleesboerderij Barten. Ik ben er best een beetje trots op. Of hij goed gelukt is mogen jullie zelf beoordelen!

Afgelopen zaterdag was het zover. Mijn eerste openbare optreden. Op het Beleefplein bij de lichtjestocht in Meerkerk zat ik ‘het evangelie te schilderen’. 

D.w.z. dat was de bedoeling. Er was een witte tent klaargezet die we ’s middags hadden ingericht met een achttal schilderijen die allemaal iets met kerst te maken hadden.Twee jaar geleden had ik al een drieluik gemaakt met kerst, die de lichtdragers heten. En dit jaar had ik ervoor gekozen om het kerstverhaal als het ware verder te vertellen. Het kind in de kribbe werd een man: Jezus… de Goede Herder.

Jezus redt, het eerste schilderij, waar we overigens ook een kaart van hebben laten maken, die door veel kinderen en grote mensen werd meegenomen.

En Jezus draagt, het tweede schilderij, waarvan een aantal voorbijgangers de man op het schilderij meenden te kennen.

Met het derde schilderij, Jezus leidt, was ik nog bezig tijdens de lichtjestocht dus. Ik probeerde te schilderen, maar er kwamen zo ontzettend veel mensen langs (1500 en ’n beetje) die een praatje maakten, verwonderd waren over de schilderijen, dat ik meer zat te praten dan te schilderen.

Om een uur of half 8 kwam Astrid langs en ik vroeg haar of ze een schaapje wilde schilderen en toen er eenmaal één schaap over de dam was volgden er meer. Telkens weer wilden kinderen ook wel eens een echte schilderskwast vasthouden en voor kunstschilder spelen. Ze kozen een kleur en die mengde ik dan waarna ze het schaap konden schilderen.

Zodoende ontstond er een heel kleurrijke kudde… zo eentje als waarmee Jezus vast ooit eens aankomt bij de gouden stad. Denk je ook niet?

Het is hoog tijd om weer eens een paar schilderijen op de website te zetten.
Ik heb een drukke periode achter de rug, maar tussendoor toch steeds tijd gevonden om in mijn atelier te zijn en een paar mooie schilderijen te maken. Vanaf september heb ik twee nieuwe docenten die me uit dagen om nieuwe technieken uit te proberen en een ander kleurenpalet te gebruiken.
Maar ik ben en blijf een realist, de uitkomst is dus nog een verrassing.

Hier wat schilderijen van de afgelopen periode: een portret van mijn ouders (nog samen)

Joppe deze keer lekker ingepakt:

En ook nog een stilleven gemaakt naar voorbeeld:

Verder nog wat nieuwe schilderijen bij de dieren, de landschappen en de portretten.

De duif.

De voorjaarsvakantie is weer voorbij en de weg voor ons huis is weer open. Het ziet er mooi uit en het is oppassen om niet te hard te rijden! Ik heb genoten van de extra tijd om te kunnen schilderen, en met de duif bezig te zijn. Nu wat anders en dat is: proberen zelf een verhaaltje en foto van het nieuwe schilderij op de site te zetten. Het is wel handig als je dat zelf kunt doen:-) Mieke, mijn website maakster, heel veel dank, heeft een keurige handleiding voor me gemaakt om het me makkelijk te maken. Nou bij deze dan, met veel plezier geschilderd: De duif in de klaagmuur. Een hele klus, vooral de stenen van de muur, maar een mooie veilige plek voor een duif. Het is een mooie herinnering aan mijn reis naar Israël en Jeruzalem. Net als het schilderij van de onvergetelijke mannen in pak bij de Jaffa poort: ‘In het voorbijgaan’  bij landschappen. De duif zal daar ook terecht moeten komen. Maar eerst hier te zien bij  ‘nieuws’ . Groetjes! Rieneke

Duif, olieverf op paneel, 40x50cm

Het is een hele bevalling geweest, maar eindelijk is hij dan klaar: mijn website! Na een logo en visitekaartje te hebben laten maken bij Freelance graphic designer & illustrator Mark van ’t Veer konden we op zoek naar de juiste kleuren en lettertypes. Teksten verzinnen en schrijven, maar nu is het dan zover.

Hieronder een link naar een selectie van haar schilderijen.